De tijd dat mannen stoer en ruig moesten zijn, is voorbij. En ook de tijd van de overgevoelige metroseksueel hebben we achter ons gelaten. De moderne man besteedt veel tijd aan zijn uiterlijk, steekt dit niet onder stoelen of banken, en gaat elke dag piekfijn de deur uit.
De afgelopen decennia is de man door heel wat fases gegaan. Eerst moesten we stoer en ruig zijn. Brad Pitt was het schoolvoorbeeld. Een onverzorgde baard was ‘cool’ en een afgetrapte outfit gold als nonchalant. Als je maar de indruk wekte dat je ’s morgens maar een paar minuten in de badkamer nodig had gehad om je klaar te maken voor de dag.
De afgelopen jaren is hierin verandering gekomen. Misschien heeft de overgevoelige metroseksueel (herinner je hem nog? – de man die er niet bang voor was om zijn ‘vrouwelijke’ kant te laten zien) de weg vrijgemaakt voor de ‘high maintenance man’ die we tegenwoordig zien.
De ‘high maintenance man’ steekt veel tijd en geld in de verzorging van zijn uiterlijk en komt daar openlijk voor uit. Hij kleedt zich scherp en met smaak, gebruikt gezichtscrèmes, trekt ruimschoots tijd uit voor de dagelijkse ‘grooming’, en bewerkt zijn haar met haarstylingsproducten totdat het perfect zit. Hij neemt de tijd om zich te kleden, kent de kledingmerken en designersnamen van het moment en weet precies wat hij moet dragen en hoe. Op zijn tijd laat hij een manicure of een pedicure doen. Niet omdat hij ‘verwijfd’ is en ook niet omdat hij met zijn vrouwelijke partner meegaat of met haar wil concurreren, maar gewoon omdat hij het belang van een tot in de puntjes verzorgd uiterlijk kent.
De ‘high maintenance man’ stelt hoge eisen aan zijn uiterlijk en zijn manieren. Hij is zich ervan bewust hoe belangrijk een goed voorkomen is. Hij weet dat het hem zelfverzekerd maakt en hem autoriteit verleent, en dat het de sleutel is naar succes. Op de werkvloer, in het sociale leven, bij de vrouwen.
Werd de ‘high maintenance man’ in het begin nog wel eens bekritiseerd en als ‘ijdel’, ‘egocentrisch’ of ‘ narcist’ bestempeld, tegenwoordig is ‘ie algemeen geaccepteerd, al wil zijn vrouwelijke wederhelft er nog wel eens over klagen dat manlief meer tijd dan zij voor de badkamerspiegel doorbrengt.
Overigens is deze hedendaagse ultraverzorgde man helemaal niet zo origineel als je wel zou denken. Ook in de vorige eeuw zagen we ‘m meerdere keren in het maatschappijbeeld terugkomen en wel in de jaren ’20, ’40 en ’60. Voorbeelden? Denk aan Fred Astaire, Cary Grant en de Don Drapers van toen.
ADVERSUS
