Vleselijkheid en menselijke basisinstincten zoals verlangen, geweld, sensualiteit en aanraking vormden de aanleiding voor mijn reis dit seizoen. Uitgaande van geur, de meest denkbeeldige van alle zintuigen, creëerde ik een fantasie, een pure inspanning van de verbeelding waarin lichamen en huid centraal staan, zonder daadwerkelijk veel huid te laten zien.
Een archetype garderobe wordt op de schop genomen door sensuele materialen die uitnodigen om aan te raken, om dichtbij te komen en de geur op te vangen van de man die de kleding draagt: gewaxt leer, vettig denim, zwart jacquardlinnen dat op haar lijkt.
Deze man is een schepper van schoonheid en verlangen door middel van parfum, maar hij is ook koud en afstandelijk. Ook om zijn geweld kan je niet heen: onze kenmerkende spleet wordt een beslissende verticale snede, als een gebaar van Fontana, tegelijkertijd erotisch en angstaanjagend; de scherpe juxtapositie van beenwit, zwart en ossenbloed.
Uiteindelijk is de focus op lichaam en vlees een manier om het menselijke beest af te beelden terwijl het oerinstincten bestrijdt en de beschaving omarmt. Schoonheid is de ultieme redder, of waarschijnlijk de laatste hoop, en dat is volgens mij de reden waarom we ons er allemaal toe aangetrokken voelen.