Gelijkgestemde karakters en gedeelde identiteiten die met elkaar verbonden zijn door hun kleding, dat is het thema in de nieuwe modecollectie van Moschino voor lente zomer 2025. De collectie, ontworpen door Adrian Appiolaza, verkent gemene delers van kleding, culturen en subculturen, waar het dragen van dezelfde kleding een teken van geestverwantschap is. Verdeeld in verschillende groepen die elkaar echoën en weerspiegelen, heeft mode hier een collectieve mentaliteit. Eenheid die kracht geeft. Doorlopend veranderen stijlen en wordt individualiteit ook gevierd als onderdeel van een groep.
Het gewone wordt gesublimeerd, het alledaagse buitengewoon gemaakt, ons perspectief veranderd. Alledaagse voorwerpen en alledaagse kleding worden het onderwerp van een obsessie: op maat gemaakte kledingstukken worden verkleind en gedeconstrueerd, klassieke zwarte manteljurken gaan over in bedrukte zijden kamerjurken, stoffering wordt luxueuze bovenkleding, schoenveters hopen zich op in een parka. Een reeks jurken gedrapeerd door lakens wordt een echt wit laken voor creatie, versierd met pentekeningen. Jeugdige vrijheid komt tot uitdrukking in krijttekeningen, oorspronkelijk gemaakt door Franco Moschino als kind, gereproduceerd als graffiti op zwarte katoenen pakken.
Spelen is het sleutelwoord. Spelen met kleding, maar ook met woorden, ideeën en perceptie. Terry Jones, oprichter van het tijdschrift i-D, opgericht in 1980, werkt samen met Adrian Appiolaza aan een reeks graphics en ironische woordspelingen geïnspireerd op die van Franco Moschino: THINK TWICE, WEAR AND CARE, WHAT’S UP!
De show bevat ook iconische archiefstukken geleend door de Britse kunstenaar Judy Blame, wiens benadering van de “objets trouvés” van de clubcultuur sterk aansluit bij de collectie en wiens creatieve vrijheid overeenkomt met die van Franco Moschino. Adrian Appiolaza werkt samen met de Judy Blame Trust in een eerbetoon aan de in 2018 overleden kunstenares, waarbij archiefobjecten opnieuw worden gemixt met een onmiskenbare Moschino-attitude – een gouden bolhoed, twee versierde tulbanden en een herenschoen -.
Milaan ontmoet Londen, een gedeelde geest. De iconografie van Moschino wordt tegelijkertijd gevierd en ondermijnd. De Smiley, de riem met logo, Popeye en Olivia. Franco’s obsessie met parels wordt een punkharnas, terwijl polkadots uit kleding ontsnappen om lichamen te versieren. Er worden opnieuw verbanden gelegd tussen het Moschino van toen en nu, tussen geobsedeerde fans en mensen die de Moschino-filosofie delen.
